-
151.
+4Artık savaşma zamanı gelmişti. Savaş başladı ortalık tam istediğim gibi kan gölüydü ancak sanki bu savaş hiç bitmeyecekmiş gibiydi. Güçlerimi kullanabilecek bir durumda olsam bu savaşın bitmeme ihtimali yoktu ama ne yazık ki kullanamazdım. Bizim görevimiz kimseye farkettirmeden düşman bölgesine girip öldürebildiğimizi sessizce öldürmekti.Bu görevde fırsatını bulduğum an güçlerimi kullanma olanağım vardı.Bu yüzden direk gönüllü oldum. Yavaş yavaş gizli bir yerden düşman karargahına varıyorduk. Sessiz bir şekilde etrafı gözetlemeye başladık.Şu an çıksak bizi kurşuna dizerlerdi eminim. Etrafta çok fazla asker dolanıyordu. Hepsi biryere toplanmaya başladığı anda biz çıktık ve etrafta gizlendik. Arada gelen birkaç asker ölüyor geri gidemiyordu.Ben bıçağımı hazırlamıştım bile. Gelenin direk sesini çıkartmasına izin vermeden boğazını kesiyordum. Böyle gizlenerek yaklaşık 30 asker öldürdük bizse sadece 15 kişiydik. Hepimiz bölgenin farklı bir noktasına yerleşmiş bulduğunu öldürüyordu. Artık askerler toplanmaya ve sanırım bişeyleri farketmeye başlamıştı. Bunu farkettiğim anda geri çıkma emrini verdim gizlice geçide gittik.12 kişi girdi.Son 3 kişi girerken bizi farkettiler. Kaçabilenin bizim tarafa doğru kaçmasını söyledim. Arkamızda çok fazla kişi vardı kaçmaya çalışıyorlardı.2 kişiyi bacağından vurdular. Beni de son anda yakaladılar ve bayılttılar.
başlık yok! burası bom boş!