Bu arada Betül'ü de tamamen anlatayım bitsin.

Bu ayçayla ikimizin o buluştuğumuz gece Kasım 10 gibi falandır sanırım. Şimdi anlatacağım durum da 25 Ekim falan olması gerek.

Gene oturmuş ders çalışıyor gibi yapıyor, birşeyler karalıyordum yurdumda. Sigaracıydım, alkol arada alırdım, ama zihnim berraktı. Zaten bu daha fazla acı veriyordu. Ezikligin, giblenmemezligin zirvesini hissediyordum. Her Betül aklıma geldiğinde zihnimde acılarla hatırlıyordum.

O gün gene Betül'ün faceinde bir tane erkekle neredeyse öpüşecek konuma geldiği bir foto gördüm. içim kan ağlaya glaya çıktım dışarı sigara yaktım hemen. Elimde de bir parfüm..

işte bu parfümün hikayesi bana göre acıklıdır. Bu parfüm Umre'de Mekke'de aldığım RoseMary marka ufak bir parfümdü, ucuza almıştım. Oyle güzel kokardı ki. Zaten Umreden geldikten bi kac ay sonra Betüle aşık olmuştum. O parfümü de hazır saklamışken ona vermenin, onun elinden o parfümü koklamanın hayaliyle yanıp tutuşurdum. Eski dindarlığımın ibaresi olan Umreden aldığım o narin kokuyu, kafamda düzgün bir kız olarak tasarladığım, gerçekten de oyle olan, ilk geldiğimde bana en cok benzeyen kişinin ellerinde görmek istemiştim.

işte onu oyle samimi fotoda görünce çıktım sigara içmeye, aldım elime o parfümü, elimden geldiğince uzağa fırlattım. Bizim oralar geniştir zaten, çalılıkların bi seyin arasına gitti. Oylece gitti..

O günden sonra sistematik olarak unutmaya uğraştım Betulu. Şu an 2016 eylülünde cok rahatlıkla soyluyorum unuttum gitti kızı son 1-2 yıldır. Benim için hem iyi hem kotu bi hatıra kalacaksın Betül. Hayatta başarılar.