Kimsenin bilmediği bir yer vardı oraya pek kişi takılmazdı. Hemen oraya koştum. Düşünemiyordum direk ışınlanabilirdim ama koştum işte koşarken de olayı düşünüyordum ordaki sesler aklımdan çıkmıyor sürekli içeride yankılanıyodu. Beynim resmen işkence çekiyordu. Ertesi sabaha kadar orada oyalandım. Polisler geldiğinde ise çok iyi yerlere saklanıyordum. Ertesi sabah eve geldim annem hala kendine gelememiş şoktaydı.Ruh sağlığı pek iyiymiş gibi gözükmüyordu. Polisler ifademi alması gerektiğini söyledi.Tam konuşacaktık sıkıştım. Tuvalete gitmek için müsade istedim ve tam salondan çıkarken annemin ağzından şu sözler döküldü
"Katil. Baba katili kocamı öldürdün.(yavaş yavaş üzerime yürüyordu)ailemizi dağıttın"(polisler annemi tuttu. içgüdülerim kaçmamı söylüyordu. Bela peşimdeydi bunu biliyordum