Daha doğrusu ben ayrıldıklarını, ayırabildiğimi sanmıştım. Babam o arada hemen mutfağa koşmuş ve alabildiği en keskin bıçağı almıştı. Beni itekleyip annemi duvara dayadı ve bıçağı boynuna dayadı.Ben ayırmaya çalışıyordum. Anneme bildiği tüm küfürleri edip vurmaya başladı bıçak hafif hafif yaralar açmaya başladığında ise benim adeta gözüm dönmüştü.Ne yaptığımı bilmiyordum gerildim ve babama tüm gücümle bıçağı son anda çekip ittirdim. Babam yere yığılmıştı ve bir hayvan gibi üzerime geliyordu artık hedefindeki kişi bendim. Onun da gözü dönmüştü.Bir tokat attı ben yere yığıldım ve bıçağı karnıma sapladı.Ne yaptığını bilmediğinden adım gibi emindim.Ama o anın şokuyla bir sinir krizine daha girdim elimde bir bıçak olduğunu düşünüyordum babam annemle uğraştığı için farketmemişti ama elimden kemikten yapılma sivri resmen komando bıçağı tarzında bir bıçak çıktı.Ben hiç aldırış etmeden gemen babamın üstüne yürüdüm ve yeniden ittirdim. Düzgün düşünemiyordum adeta içimdeki hayvan ortaya çıkmıştı. Yapmayı istediğim tek şey öldürmekti ve avım da tam karşımdaydı. Bıçağı sapladığı yer çoktan kapanmış yara kaybolmuştu bile.O da bunun şaşkınlığında olmalıydı.Ben de bu şaşkınlıktan yararlanarak ardarda bıçak saplamaya başladım. Birkaç yerinden kan geliyordu.Kan elime geldiğinde,o sıcaklığı hissettiğimde adeta avını başarıyla yakalamış bir kurt gibi zevkten kendimden geçiyordum. Kendime geldiğimde ise her şey için çok geçti babam kanlar içinde yerde yatıyordu. Babam öldüğünde üzüleceğimi hiç düşünmezdim ama insanın yine de babası ve içinde bir bağ var.Bir elimdeki bıçağa bir babama baktım. içimdeki pişmanlık ve üzüntüyle acı bir şekilde haykırdım. Annemin korku dolu bakışlarından içimdeki vicdan azabıyla evden kaçtım. Nereye gideceğimi ise hiç bilmiyordum