Fiziksel yönüm farklılıklarım arasında en basitiydi. Hiçbir gün yattığım yerde uyanamadım(bunda ne var diyebilirsiniz ben de en başta böyle demekten ve bunu uyurgezerlik sanmaktan öteye gidemedim. Hatta doktorlar da aynı şeyi söylüyordu).Kabuslar peşimi birgün bile bırakmadı. Durmadan kabus görüyordum ve uyandığımda ise kendimi bambaşka biryerde buluyordum. Bunun nedenini öğrendiğimde hiçbirşeyin eskisi gibi olmayacağını ise henüz bilmiyordum.

Küçücük barakada odam da çok küçüktü bu yüzden içinde pek bir şey yoktu. Kırık dökük boyası atmış duvarlar,bir masa,bir tabure,bir yatak ve dolap. Kitaplarım genelde yatağımın altında yer alsa da etrafta saçılan bikaç kitap da gözden kaçmıyordu. Fakir olsak da yine de annem elinden geldiğince kitap alıyordu.

Liseye başlarken insanların farklı olacağını düşünmüştüm ancak sanırım bu imkansız birşey. insan doğası gereğince sıradan, tekdüzelikten ileri gidemiyor, belirli kalıplarda sıkışıyordu. Gördüklerim bunu kanıtlıyordu sanki.Ne mi görüyorum bir avuç insan düşünceleri pek de farklı olmayan insanlar. Hepsi ya okul takımında veya sosyal aktivitelerde öne çıkmış, kendini beğenmiş, zengin,okulun popüler bini ya derslerden ve kitaplardan başka hiçbir hayatı olmayan inekler ya da iri çocuklar tarafından tartaklanan, parasına el konulan eziklerden ibaretti. Popüler olma çabası gözlerini kör etmişti çoğunun.

Okulun genel görünümü iyiydi. Bilgi birikimi açısından da çok değerliydi birçok kitap barındırıyordu. Tarih bilim felsefe fizik astronomi ne ararsanız var denebilirdi.Ama içerideki insanlar içinse çok bilgili olduklarını söylemem sanırım pek doğru değil. Okulun görünümü orta çağlardan kalma bir şato gibiydi. Tarihi şatolar gibi renkli camları, görkemli yapısı, içinde bulundurduğu tablolar ufak tefek heykelcikler ile camelottan veya merlin masalından fırlamış gibiydi sanki ancak bu görkemli duruş bile burayı kullananların ne kadar sıradan, sahtelikler saçan görünümünü ne kadar gizleyebilirdi?