Koyunları geri zütürüp kilitledikten sonra hocanın yanına gittim bana baktı gel otur bakalım tekrar konuşucaz onlarla dedi.

Yine aynada konuşmaya başladılar arapça konuşmuyorlar başka bir dilde konuşuyorlar. Farsça da olabilr ama arapçaya benzer bir dil olması lazım yani Farsça konuşmuyorlardı. Ama yinede kafamdaki soru işaretleri yüzünden bunları pek merak etmedim.

Hoca bana dönüp frensis hariç hepsi ölmüş dedi ama frensis sürekli kaçıyormuş. O ne zaman ölecek dedim. Ne zaman bulurlarsa.
Hocam ne diyonuz ya bunlar hani güçlüydü herşeyi yapabilirdi.
Ademoğlu haddini aşma bizleri küçümseme sakın!!
Kulağımın içinde yankılandı sesi bütün hücrelerime kadar korktum. Bu şeyi sinirlendirip başıma almak istemiyordum. Zaten yeterince korkuyordum bu şey onlardan daha güçlüydü daha doğrusu bunlar. Bir tek cin değildi. Bunlar daha fazla şeyler yapabilirdi.

Yoruldum artık bu işten en kısa zamanda bitsin istiyorum dedim hocaya.

Merak etme oğul herşey yoluna girecek girmezse burda güvendesin yaşar gideriz dedi napalım varsa kaderde dedi.

Onun içinde bile şüphe vardı.