Murat abi Tülin, Özge ve beni yemeğe göndermişti, cafenin en arka masasında hızlı hızlı yiyorduk, biz bitirince ise ekibin geri kalanı yiyecekti. Ben Tülin yüzünden hafif gergindim, dikkat çekici derecede güzel bir kızdı. Özge ise Tülin'in aksine ciksi değil, masum güzellikte bir kızdı.

Yemek olarak pirinç pilavı, köfte ve salata yiyorduk, sessizliği Tülin bozdu.

"Peki, Mert bey çok sessizsin. Ne ayaksın sen, bi anlat bakalım" dedi gülümsereyek.
Ben okuduğum bölümü, nereli olduğumu falan anlattım, bu arada Özge'de sakin sakin dinlerken birden söze karıştı.

"Değişik bir tipin var, bir ara resmini yapmak isterim."