Sene 2014, yatağımdan kalktım kafam hafif ağrıyor. Akşamdan kalmayım yine. Öğrenci evine geçince içmekten sapıttım. Karnım aç ve ev arkadaşım Halit hala uyanmamış. Bi sigara yakıyorum sabahın 6sında. Güneş tam doğmamış. Pakede bakıyorum bikaç dal var uyusam da idare ettirsem diye düşünüyorum ama yok uykum da gelmedi. Bi Halit'e bakıyorum bi saate bakıyorum zaman geçmiyor.

Aklımın karışıklığına mı üzülsem, derslerime odaklanamadığıma mı... Babam beni okuturken çok umutluydu. Babam mahallemizin eski esnaflarındandır, küçük bi terzi dükkanımız var. Babam beni okutmak için ekmek teknemizden gelen paraları biriktirip bi kenara koyardı. Onu hayal kırıklığına uğratırsam kendimi affetmezdim. Derslerime odaklanmalıydım ama aklıma giren, moralimi yerle bir eden konulardan kendime bile çeki düzen veremiyodum.

Not:gibiş hikayesi değildir, hayatın gibmesi sayılmıyosa tabi.