O gün eve feensis diyen şeyle beraber eve döndüm kurbanlık kuzu gibiydim yaşıyordum öleceğimi bile bile ama bir şey diyemiyordum.

Frensis ve hoca otururken ben içerde çay içiyordum müziğimi dinliyordum işte size garip gelen şeyler bende bu kadar normaldi alışmak işte zor olan bu dediğim gibi. içeri baktığımda hoca da Frensis denen şeyde yoktu. Şaşırdım ne kapı kapandı ne başka bir şey oldu. Hadi Frensis uçtu gitti diyim o ne yaparsa artık inanmıyordum her haltı beklerim ondan lafı tam bu şeye göreydi.

Ama hoca ona noldu diyordum ikinci kattaki bir evden gidemezdi ya. Lavaboya bakmaya gittim evin arka tarafına. Arada duvar vardı hol ikiye bölünmüştü. Gittim tuvalete girdim kimse yoktu aynada bir şey bana bakıyordu arkam dönüktü ama o korkuyla ne dönesim geldi nede başka bir şey yapasım yerimde kaldı. Kulağımda tıslama şeklinde arapça değil başka bir dilde arapça sesleri bilirim az çok duydum sonuçta o ayinlerde ama bunda başka bir şey vardı bu ses cinler tarafından geliyordu onlardı . Ama aynaya bakmaya zorlanıyordum ve sonunda döndüm aynadaki şeyi tarifi edemem ama çizdim beyler görmek istemezsiniz.

Neyse o şey bana bakıp kafamda bir yığın sesle çıldırtıyordu korkudan ağlıyordum altıma da yaptım. En son sesler dönmeyeceğini ve ölecek gibi olunca kalkıp aynaya yumruk atmaya başladım o şeye vuruyor gibiydim ama cuma kırılmıyordu kapı açılmıyordu tuvalette bir ayna ile kalakaldım tek başımaydım. Cinler beni delirtiyordu o şeye bakmak bile beni çok korkutuyordu ne aklıma dua geliyordu ne başka bir şey aslında dua geliyordu biliyordum ama söyleyemeden kafamın içindeki sesler daha da artıyordu.