Evet beyler devam ediyorum...

O gece mesajlasarak bitti. Son cümlesinden sonra ben de birsey yazma geregi duymadim. Sonucta kuzendik, böyle birsey yasanmasi pek de normal degildi. Ertesi gun telefonumun calmasiyla uyandim. Arayan kuzenimdi. Actim, ve aramizda soyle bi sohbet gecti:

(b: ben, k:kuzenim)

b: ya dunku dediklerim icin uzgunum, boyle birsey olmamaliydi.
k: beyazip korsani asagidayim.
b: nasıl yani?
k: asagidayim diyorum anlamiyor musun? kapiyi ac.
b: t.. ta- tamam...

asagiya inip kapiyi actim. kuzenim butun guzelligiyle karsimda duruyordu. ama cidden oyleydi. beni gormeye gelmesine ragmen fazla iddiali giyinmisti ve guzel makyaj yapmisti. mest olmustum.

b:gunaydin.
k: sus ve gel buraya.

bi anda dudaklarima yapisti. kendime engel olamiyordum. apartmanin girisinde hicbirsey umrumuzda olmadan amansizca opusmeye basladik. dilini dlimde gezdiriyordum, muthis birseydi. en sonunda dayanamadi ve "hadi yukari cikalim" dedi. onayladim, opuse opuse asansore bindik, daireme ciktik. elimi poposunda gezdiriyordum, yumusacik ve sicacikti. odama gittik. "daha ileri gitmek istiyorum beyazip korsani" dedi. heycanlanmaya basladim. 10 yildir hayal ettigim kuzenim simdi gozlerimin onunde beni arzuluyordu.

daha fazla dayanamayip dudaklarini rahat biraktim. asagiya dogru iniyordum. yavasca ve öperek... en asagiya geldim. beni bekliyordu. "ac hemen dayanamiyorum!" dedi. pantolonunu indirdim. ve indirmemle basimdan asagi kaynar sular dokulmesi bir oldu. ciksi ve guzel kuzenim 30 santimlik damarli hasmetlisiyle onumdeydi. "seni arzuluyorum beyazip korsani." diyip hirsli bi sekilde domaltip beni kendi odamda, umarsizca ve futursuzca gibti. o gun bu gundur her gun bi posta kayar bana. canim kuzenim, asigim ona.

Bu da böyle bir animdir.