Beyler ben 16 yaşında lise 2 ye giden biriyim(1 sene kaldım).Kısaca derdimi anlatacağım evet liseliyim ama nasıl biri oldugumu anlıcaksınız birazdan.

Artık a sosyalliğin tüm evrelerini geçtim. bakışlarım,davranışlarım herşeyim değişti şizofreni bi yapıya sahip oldum. Annem bile bakışlarımdan korktugumu söylüyor ama elimde değil.

Aylardır odamdan çıkmadım. Yıllardır hiç arkadaşım olmadı insanlarla iletişim kuramıyorum. Biriyle konuşurken göz teması dahi kurmak benim için imkansız. Hatta bazen okulda biri bişey sorarken illa insanın gözünün içine bakan tipler vardır o insanlara denk geldiğimde kan ter içinde kalıyorum. Bakkala git desen gidip abi 2 ekmek versene diyemem.

Malesef günlük yaşantımda çok zorlanıyorum bu yüzden.Üstte yazdığım gibi liseliyim. Okulda benim bu soğuk tavrımı gören gerizekalı berkecan ve pelinsular ben arka sırada kendi halimde takılırken oo ne kadar cool biri deyip yanıma gelip konuşmak istiyolar. Onlara göre bi nevi havalıyım.Ama kız dahi olsa hiç çekinmeden tersliyorum bu yüzden tüm okul beni deli sanıyor.Ve bu yüzden okudugum özel okuldan atıldım tek suçum insalara soğuk davranmak ve kendimi kapatmaktı.

Artık ailem bile deli gözüyle bakmaya başladı gitmeyeceğimi bildikleri için benden habersiz pgibologdan randevu almışlar ve tek cuma namazı için evden çıktıgım için babam gel beraber gidelim dedi ve farzı kılıp pgibolga gittik okuldaki insanların ne dediği umrumda değildi ama bu koydu.

Ama hala sorarsanız ben halimden memnunum ileride bilgisayar ile ilgili bir meslek seçip insanlardan uzaklaşıp a sosyalliğe devam etmek istiyorum.