Ölümün pembe yüzüne aşık bir kadınla karşı karşıyaydım. Onu bu düşüncesinden vazgeçirecektim. Yaşamak, bütün olanlara, bütün acılara rağmen yaşamak, hayata tutunabilmek büyük bir meseleydi. Ve yaşam heyecanlıydı. Öyle ki bir dakika sonrasının neler getireceğini bilmiyorduk.

Kelebek etkisi misali gelişiyordu olaylar.
Bir sözümüz, bir davranışımız, anların toplamı koca bir gelecek inşa ediyordu bizlere.
insan kaderini kendisi yazıyordu. Bazen bilincinin tamamen dışında...

Nilgün Marmara Hayatın neresinden dönülürse kardır deyip göçmüştü bu dünyadan. Sylvia Plath'ın da sonu aynıydı.

Ölümün görünmez tarafı çekiyordu insanları içine. Bir tür merak duygusundan mı geliyordu bu his bilemiyorum. Ölümü düşünmedim. Düşündüğüm zamanlarda bile düşünmedim. Yaşamak için ne kadar cesaretli ve güçlüysem, ölüm için o kadar korkak ve güçsüzüm.

Bekleyip Görelim havasındayım her zaman. Büyük konuşmalardan korkarım. Lakin sözler veririrm. Ve dostlarım beni ben yapan en önemli özellik; Verdiğim en küçük sözü de, en büyük sözü de mutlaka tutarım.