millet anlattı dinledim bende. o kıvırcık kızı aradı gözlerim bi an. ve aradığımı buldum aq orda oturmuş sıkılmış bi ifadeyle milletin anlattıklarını dinliyodu. milletin anlattıklarını gibtiredip onu izlemeye başladım duvar kenarında oturuyordu. sıranın ona gelmesını ıstıyodum sebepsızce aq. yada sebebi vardı bılmıyorum artık. neyse sıra ona geldi dedi ben zeynep. o an düşündüm. neden bütün zeynepler kıvırcık oluyodu amk. neyse dedım kızı dınledım. babamda annemde memur falan dedı. neyse amk sıze bunu nıye soyluyosam napcaksınız sanki. neyse ilk gün baya sıkıcı geçti aq dışarıyı seyrettim öyle mal gibi takıldım. kimseyle sohbet etmedim kaan dışında. kaan iyi çocuktu ama hemen güvenmek istemiyodum. çevremdeki herkes aynısını söylüyodu. aceleye getirip kurma arkadaşlıklarını diyodu ama bu çocuğa bi yanım güvenmemek isterken diğer yanım güven aq iyi çocuk diyodu. hislerimle değil aklımla hareket etmeyi seviyordum.