Kanlar akıyordu. Ormandan çıkıp cenaze yerine gittim. Kollarımdaki kan durmuştu. Sağımda ve solumda cinler vardı onlardan kurtulamıyordum. Babama söyledim ve il merkezine gittik orda büyük bir hoca varmış. Yolculuğumuzda önüme cinler çıkıyor. Yanımdaki koltukta oturup benle dalga geçermişçesine gülümsüyorlardı. Hocaya gittik. Durumu anlattık. Hoca (H) Ben (B)
H: Oğlum cinler seninle küçükken yaptığın bir şey yüzünden uğraşıyorlar. Onları gördüğünü hatırlıyormusun.
B: Hocam hiçbirşey hatırlamıyorum. Cinleri bile daha yeni öğrendim.
H: Sana şu duayı okuyayım, dedi.
Duayı bana üfledi ve cinlerden korunmuş olduğumu söyledi. Birdaha onları görmedim. Fakat onların yüzlerini hala hatırlıyorum. Pgibolojik sorunlarım var.
SANKi HER ZAMAN YANIMDALAR