Ne büyüsü hocam dedim. Sende büyü var arafta kalan kişi görünmez dünyada değildir zaten dedi. E nerde olurlar peki dedim gökyüzünde dedi. Onlar hesap günü hakkını helal edenlere göre cennete cehenneme giderler dedi. Şaşırdım kaldım tamam gidelim hocam dedim eve gittik önce çantasını aldı arabasından yürüdük vardık eve dediğim gibi küçük yer cami ile arası zaten 5 dakika arabayla gitmeye değmez.

Eve girdik hoca gece olması iyi dedi evin içinde mor bir ışıkla dolandı bir daldığı duvarlara falan tuttu heryer de tuhaf tuhaf piramitli gözler vs var dedi hepsi defterinde en ufak ayrıntısına kadar çizili.

Baktı ni bu büyüyü kim yaptı bilmiyorum ama ev kimin dedi. Benim dedim kaç senedir peki dedi bu sene aldım kimden dedi.

Ev sahibini söyledim ve oraya gittik ev sahibi kapıyı açtı buyrun dedi ilkte sonra bana baktı defolun burdan diye bağırmaya başladı. Cami imamı güçlü biriydi kapıyı kırıp içeri girdi. Hayatımda o kadar leş bir ortam görmedim. En azından o zamana kadar evde değişik bir koku vardı duvarlar kir içindeydi her yerde o işaretlerden vardı. Daha doğrusu benzer onlarda çizili.

Neyse adam konuşmaya başladı konuşmuştu ama sıkıntı şurda ki adam değildi büyüyü yapan cindi. Yıllardır kaçmaya çalıştığını falan söyledi.

Hoca onu süzüp kanepenin altındaki bir defteri aldı. Diğer güçlü olan ise hocaya atılan adamı tuttu. Deftere baktı. Bu kişi köle dedi. Cinler köle almış bunu dedi o sırada içerde bir uğultu geldi. Ve kapı açılıp kapandı gittiler dedi hoca. Adam noldu senin güvendiklerin beni görünce seni bir başına bıraktı dedi.

Adama baktı büyüyü nasıl yaptın dedi. Bana baktı ve bu çocuk gelmeden bir ay önce eve desenler çizildi onu cinler yaptı ben defterdeki ayini yaptım dedi. iyide bu ayin dedi bana döndü. Sana onun kişisel eşyalarını onlar mı getirdi dedi. Evet dedi adamda.

Hoca bana baktı ve oğlum bak yaparsak ölebilirsin ama yapmazsak daha beter olur. Yapalım ama ölürsen ben karışamam dedi. Yapın dedim düşünmeden bu şeylerle yaşayacağıma risk aldım