içeri geçtim ve ışığı yaktım florasan geç yandı biraz ama karanlıkta sanki masada oturan siyahlı biri vardı bir an göz yanılması dedim. Ama garip olan şey ortam sıcaktı Temmuz ayı Muğlada sıcak havada üşüyordum. Ama bu üşüme değildi bu kanımın çekildiğini hissetmekti. Bu senin teninin bütün sıcaklığının gitmeseydi. Yanıyordum enseme kadar bir sıcaklık vardı ama tenim üşüyordu. Tuhaftı hissetmek çok garipti hiçbir insan böyle bir şeyi hissedemezdi tabi yazdıklarımı okumuyorsanız.

O gün korktum dışarı çıktım ve Harunun evine doğru yürüdüm. Ama cadde bomboştu bu küçük bir yerdi toplasan 10.000 kişi yoktu yazın oda turistlerle. Ama cadde saat 1 de olsa renkli olurdu bir kaç kişi görürdüm ama tek bir yaşam belirtisi yoktu.

Sonunda karşıdan baştan aşşağı siyah ve gri giyinimli biri geldi. Şort ve güzel bir bluz giymiş bir kadın. Tuhaftı cidden şort mu? Bildiğiniz kalça altına kadar 3 cm inen bir şort bu devirde, namus utanma kalmamış demiştim içimden. Ama kadının gözleri simsiyahtı beyazı vardı sadece ama göz bebeği görünmüyordu.