Yaşadığım evrene veda ettim ve kapının içine doğru, durmadan düştüm düştüm...

Zihnim bu gerçek dışı olayları yorumlayamıyor. Kendini kapatmayı seçiyordu.

Tekrardan bayılmıştım. Kendime geldiğimde beni gerçek dışı bir yer karşıladı.
Dünyaya benziyor ama tepedeki iki tane güneş hiç de dünyamızı andırmıyordu.
Palmiye ağaçları oldukça tanıdık gelmişti ama karşımdaki denizin rengi koyu maviydi.

Tepemde kayan gök taşlarına bir dakika boyunca bakakaldım.

Kafamı karşıdaki karaltıya çevirdiğimde bir adam bana doğru geliyordu.

OLAMAZ dedim kendi kendime . Bu adam benim BABAMDI

...