Kızılay'da bir kafeye geçtik yanyana oturduk mutsuzluğu ve huzursuzluğu yüzünden okunuyordu. Kafasını omzuma koydu orada kendi kendine mırıldanıyordu ben ise bu anın keyfini çıkartıyordum. O esnada kafasını kaldırdı birden yüzüme bakıp sen kesin bana yalan söylüyorsun yürü bir internet cafeye gideceğiz bende göreceğim dedi ben sen bana inanmıyormusun böyle birşeyin şakasımı olur dedim tekrar yüzü düştü ve yine kafasını omzuma koydu bende o muhteşem kokusunu içime çekiyor saçları ile oynuyordun. Arka cebimden kağıdı masaya koydum ben senin inanmayacağını bildiğim için bir çıktısını getirmiştim bak dedim kağıt 4e katlanmış olduğu için okunmuyordu elinin tersiyle itti kağıdı hiç bakmıyordu. Ben bir lavaboya gideyim diye masadan kalktım ve gittim. Lavabodan çıktığımdan birisi tüm ağırlığıyla boynuma sarıldı kafede herkes bize ilginç ilginç bakıyordu bende bir an dalmıştım unuttum kağıdı masaya bıraktığımın ne oldu dedim. Gözlerinde mutluluk yaşları süzülüyordu sen çok kötüsün hani bu konuda şaka yapılmazdı hani kazanamıştın dedi. Beyler ondan sonra öyle bir sarıldıkki size anlatamam, belki annemden sonraki en şefkatli sarılmaydı. Sonra onu biraz sakinleştirip masamıza tekrar oturduk. Çok sevinçliydi kıpır kıpırdı yerinde duramıyordu. Tamam artık ben buradayım sakin ol dedim. Beyler inanın çok daha klas üniveersitelerde çok kral bölümler kazanabilecekken sırf o istiyor diye Ankara'yı yazdım ve kazandım.