Uyandığımda yine alacakaranlık...

ilginctir ki ne ruzgar ne doğanın sesi. Sanki dünya susmuşta başka bir şey konusuyordu.

Audiyi tekrara çalıştırdım. Dikiz aynasından o korkunc alevleri gördüm.
Manisa alev alev yanıyordu. insanoğlu olmayınca bizim icin calisan fabrikalar, elektrik santralleri potansiyel bombaya dönüşüyordu.

Önumdeki tablodan etkilenmemek elde değildi.
Dumanlar yildizlari kaplamis ortama kasvet cokturmustu. Kilometrelerce ötedeki yangın tarafından esen rüzgar, siren sesi ve o sıcaklığı yanınıza getiriyordu