-
301.
+5gördüğüm şey içinde hayretlere kapıldım. vücudunun insan vücüduyla alakası olmayan karalar içinde gözleri alevler içinde yanan ağzından salyalar aka aka beni öldürmeye çalışan ama gücü yetmeyen o ifrit arkamdaydı. kavsüm yoktu ortalarda. sanırım görüş açımda değildi. iğrençti. ellerim titriyordu. hocanın verdiği duayı sesli bi şekilde okumaya başladım. odayı yıkacaktı başıma. bağırışları kulak zarımı yırtacaktı. o kadar kalın bi ses olamaz. ayı ulamasına benziyordu. ben korkuyla karışık ne olursa olsun artık ruh haliyle bağırarak okudum duayı aynaya sahülün yüzüne tükürdüm. ellerim titreye titreye çaktım çakmağı aynaya. tükürük yandı. sahülün inlemeyle ağlamayla karışık bağırışları devam ediyordu bu işlemi en az 5 kez yapmam gerekiyodu öldürebilmem için sahülün gözlerinde nefret vardı. ateş gibi yanan o gözler artık bi kora dönmüştü kin ve nefretten. kavsüm olmasa 1 kemiğimi bulamazlardı benim. tekrar bağırarak okumaya başladım. kavsüm direniyordu. odada rüzgar esiyordu sanki mumlar sönecekti. tekrar tükürdüm. göğsüne yaktım aynada. yine bi bağırış inleme. bağırarak arapça birşeyler söylüyordu. korkudan ağlamaya başlamıştım tam o an odanın kapısı açıldı hoca bağırarak arapça birşeyler okudu. sahülde kavsümde ortadan kayboldu. ışıkları yaktı. sahülün kabile öğrendi durumu kavsümü öldürecekler kalk çabuk odaya geç dedi. altıma sıçacaktım koşarken bacaklarımın titremesinden koridorda düştüm sürüne sürüne gittim odaya kitlenmişti vücüdum hoca hemen duaları okudu evin her yanına. odaya geldi. Allah bize yardım etsin oğlum dedi. ağlıyordum hocam neler oluyor ?
başlık yok! burası bom boş!