Revirde yatarken devre arkadaşım devamlı su içiriyordu fakat içtikçe içiyordum çünkü ihtiyacım vardı, çok su kaybetmiştim. Bir süre sonra odaya komutan geldi ve hiçbir şey olmamış gibi saçımı okşamaya başladı dalga geçer gibi. işte ne olduysa o revirde oldu yatabildiğim nadir anlardan olduğu için düşünme fırsatı buldum ve buradan ayrılmalı mıyım diye sordum kendime. Çünkü birileri benim burada kalmamam için uğraşıyordu sanki. Zaten okula devam etsem de bir süre sonra disiplin puanlarımı düşürerek atacaklardı beni okuldan diye düşünüyordum. Fakat bir şey vardı tazminat çok pahalıydı. Ben babama nasıl yapardım bunu. Ama sonradan anladım ki babam ödemese de ben gerekirse çalışır yine öderdim. Yeter ki bu lanet yerden kurtulayım da…

Ertesi gün eğitime çıktım ve komutan ayrılmak isteyenler gelsin dediğinde koştum ve beklemeye başladım. Komutanla her konuşan en erken bir hafta sonra ailesini aramak üzere randevu alıyordu. Sıra bana geldiğinde komutanın yanına gittim ve ben artık dayanamayacağımı ailemi arayıp buradan gitmek istediğimi söyledim. Herkese randevu veren bir hafta sonra ara diyen komutan benim ismimi duyunca tamam arayabilirsin diyerek beni babamla görüşmem için yolladı. Artık içimde garip bir duygu vardı. Babama nasıl söyleyebilirdim ki böyle bir şeyi, otogardaki konuşmaları hatırlayıp ilk başta abimi aramak geldi aklıma ve abimi aradım ve haberi verdim. Babama söylemesini istedim.