Çocukluk daha, birşey söylemezsiniz. Aklınızdan öyle her türlü cinsel fantezide geçmez. Benim bi tarafım bunu kabul etmedi, geldi sessizce dibimd yaklaştı, ağladı gene karı gibi ak salağı. Bende durdum öyle, gözlerine baktım, gibi kalkmıştı orpspu çpxunun ama farketmemiş gibi yaptım ve bundan mutluluk duymuştum. Bazı şeylerin farkına varmıştım,en azından öyle sanıyordum. Kafasını kaldırdı nefesi boynuma ilk defa böyle keskin ve acı gelmişti. Yanağıma hafif ve sakin bir öpücük kondurdu. Bi yandan kendime nabıyon beynini gibtiğimin salağı erkeksin sen dedim ama diğer yandan da zevk almıyor değildim. Arkadaşça mıydı? Tabili hayır. yannan istiyordu bildiğin. Tepki vermediğim için teşekkür etmişti belli ki. Ama ona göre arkadaşlığımız bitmişti. Aynı duygulara sahip olduğumuzu sanıyordu. Onu kaybetmemek için birşey demediğime. Aslında kobrayı çıkarıp ağzına veresim vardı ama yapmadım. Ben kalktım, Oda kalktı. Hiçbirşey demedik o saatten sonra. Sadece kulağıma seni seviyorum diye dediği an yankılandı. Defalarca. Defalarca. Defalarca... "seni seviyorum". Eve girdiğimde daha uyanmamışlardı, gözlerim kıpkırmızı bir şekilde yatağıma yattım, çünkü ona göre bütün arkadaşlığımız bitmişti. Ne kadar arkadaşlık ise, o kadarı işte en azından. Bi kaç saat sonra annemin yanımda yarım yamalak birşey söylediğini hatırlıyorum. Hasta olduğumu belirttiğimi, aciz bir ses ile. inanacağı kadar aciz.(nasıl olsa türkler bu okula gitmeme konusunda mastır yapmıştır yalanmı?) para bırakıp çıktığını söyledi, büyümüştüm sanırım. Para bırakmalar? Ama bunu Düşünemezdim şimdi, düşünemedim de çünkü, fazla kırılgandım. Duygusalda diyebilirsiniz. Tekrar gözlerimi kapattım, acıyorlardı.

[şarkı önerisi (bi panpamız değiş yazmış ama bundan iyisi bulunmaz) papi chulo]