Benim notum açıklandığında ise biraz şaşırdım, çünkü havada kusana, hiçbir şey yapmayana bile 80-90 verilirken, bana kasıtlı bir şekilde 49 verilmişti anlamamıştım neden böyle bir şey yaptığını, gerçekten çok garipti. Belki 20-30-40 alsam anlarım da 1 puandan kalmak da neyin nesiydi. En azından uçuşlarımı tamamlamış ve artık bu eziyetlerden, bu işkence kampında kurtulacak olmama seviniyordum.

Herkesle birlikte eşyalarımı toplayıp hazırlandım fakat komutanım beni çağırtıp girişte verdiğimiz eşyalarımdan biri olan künye zincirimin kayıp olduğunu ve bulunmazsa gidemeyeceğimi söyledi. Ben ilk başta inanmadım ve şaka olduğunu sandım fakat komutanım çok ciddiydi. Aradan 10 dk sonra başka bir komutanım beni yanına çağırdı ve beni birinci sınıfların kampına zütüreceklerini tatile gitmeyeceğimi söyledi. Ben nedenini sorduğumda eğitimimi birinci sınıflarla birlikte bir ay sonraki kampa kadar sürdüreceğimi söyledi. Eşyalarımı toplamamı ve diğer arkadaşlarımla birlikte hazır olmamı söyledi. Ben hala şaka yaptıklarını düşünüyordum fakat içtimaya çıktığımızda komutanım bana arkadaşlarımla vedalaşmam gerektiğini söyledi ve mavi bir minibüsü göstererek seni bekliyor dedi. Ben arkadaşlarımla vedalaştıktan sonra komutanımla birlikte araca bindik ve ilerlemeye başladık,