Öğrenci seçme uçuşunda 4 kere uçmuş ve kontrol uçuşum kalmıştı. Uçuşlarını bitiren diğer arkadaşlar çoktan evlerine gitmişlerdi bile. Ben ise burada gece gündüz eğitim yapıyordum. Artık Harbiyeliler beni nerde görse çağırıp eğitim yaptırıyorlardı. Geceleri özellikle çadırdan çağırtıp uyutmamaya çalışıyorlardı. Kontrol uçuşumun olduğu gün uçuş komutanım kol komutanımızdı. Uçuştan önce biraz bağırıp çağırarak moralimi bozmuştu ama olsun dayanmalıydım sonuçta. Havada kalktığımızda kumandalar bana geçti ve kullanmaya başladım. Komutanıma gerekli direktifleri verirken bana birden bağırmaya ve bana söyleme sadece yap dedi. Ama bize söylememiz emredilmişti. Neyse böyle devam edeyim derken birden kızmaya başladı. Gereksiz yere bağırıyordu, o bağırdıkça ben stres yapıyordum fakat neden böyle bir şey yapıyordu ki sonuçta uçağı ilk defa kullanmaya başlıyorum. Bana bağırarak stres altındaki uçuşumu ölçmeye çalışıyor desem değil çünkü daha uçmayı doğru düzgün bilmiyorum stres ile nasıl başa çıkayım. Neyse uçuşumu tamamladıktan sonra aşağı indik ve havada bana yapılan hakaretler ve bağırmalara kulak asmadım çünkü bir ara uçaktan kendimi atmayı düşünecek kadar çok bunalmıştım. Aslında bu notlar bizim için önemli değildi ama yine de geçer not almak güzel bir şeydi. 50 alan başarıyla tamamlıyordu.