Ertesi gün uyandığımda telefonuma bir mesaj gelmişti: “evin karşısındaki duvara bak” hemen gidip balkona çıktım ve caddenin karşısındaki duvarda “bizi bırakmayacağını biliyoruz” yazıyordu. Bu adamlar gerçekten çok kararlıydı fakat benim artık aklım başıma gelmişti ve görüşmeyecektim onlarla. Tatil bitene kadar peşimdelerdi.

Ertesi gün uyandığımda telefonuma bir mesaj gelmişti: “evin karşısındaki duvara bak” hemen gidip balkona çıktım ve caddenin karşısındaki duvarda “bizi bırakmayacağını biliyoruz” yazıyordu. Bu adamlar gerçekten çok kararlıydı fakat benim artık aklım başıma gelmişti ve görüşmeyecektim onlarla. Tatil bitene kadar peşimdelerdi.

Gitmeden önce Mehmet abi aradı ve beni her zaman buluştuğumuz yer olan basmane garının karşısındaki camide bekleyeceğini ve her ay aynı gün aynı saatte orada olacağını ben gelsem de gelmesem de bekleyeceğini söyledi. Bu adamlar gerçekten inatçıydı. Fakat artık canımı sıkmaya başlamıştı. Çünkü eğer komutanlarım duyarsa okuldan atılabilirdim ve hayallerimden vazgeçmek zorunda kalabilirdim. Ben artık hiçbir yabancı numarayı açmamaya başladım. Tatilden sonra olan ilk buluşmaya gitmedim artık normal bir askeri öğrenciymişim gibi yaşamaya başlamıştım. Hentbol takımına girmiş ve güzel vakitler geçiriyordum okulda. Artık her açıdan kendimi geliştirmeye başlamıştım fiziksel açıdan sporla bedenim gelişiyor, zihinsel açıdan kütüphaneden aldığım kitaplarla besliyordum kendimi. Diğer ayki buluşma geldiğinde Mehmet abinin sözleri aklıma geldi ve sen gelmesen de ben her ay burada olacağım demesi beni meraklandırdı. Acaba orada bekleyecek miydi gerçekten.