Aslında ne hediye kazandığımı da merak etmiyor değildim, indirim veya kırtasiye ürünleri, dershane kitapları verirler diye düşünüyordum en fazla. Ertesi gün dershaneye öğleden sonra gittim. içeri girdiğimde kiminle görüşeceğimi bilmediğim için oradaki görevliye sordum ve kendisinin beni kantinde beklediğini söyledi. Kantine girdiğimde uzak köşede, masa tenisi oynayan çocukların ilerisinde yaklaşık 22-23 yaşlarında biri oturuyordu. Başka da kimse olmadığı için onun olabileceğini tahmin ederek masanın yanına gittim ve beni dün arayan sizdiniz galiba ben fahri dedim ve o da bana isminin Yunus olduğunu söyledi. Nerden bilebilirdim ki hayatımın bu tanışmadan sonra değişeceğini, yaşamımı yeniden çizmem gerekeceğini…
Bana dershanede kendisinin üniversite öğrencisi olduğunu, matematik okuduğunu ve dershane adına çalıştığını söyledi. Aslında sınavdan maddi bir hediye kazanmadığımı, eğer istersem haftada birkaç gün dershanede ücretsiz olarak birebir ders anlatabileceğini söyledi. Ben de bunu aileme sorduktan sonra kabul ettim, ne zararı olabilirdi ki dershanede ders anlatacaktı sonuçta. Aslında bu tam benim ihtiyacım olan bir şeydi. Çünkü maddi yetersizlikten dolayı dershaneye gidemiyordum. Yunus abiyle bu şekilde dershanede 3-4 hafta çalıştıktan sonra bir gün bana eğer istersem diğer derslerden de yardımcı olabilecek kişileri tanıdığını ve bir grup ile haftada iki gün ders çalıştıklarını fakat bunun bir evde olduğunu söyledi. Ben Yunus abiye çok güvendiğim için olur tabi ki dedim. Sonuçta sadece ders çalışacaktık.