çöp başlık

çocukluk daha, bir şey söyleyemezsiniz. aklınızdan öyle her türlü cinsel fantezi de geçmez. benim bir tarafım bunu kabul etmedi, geldi sessizce dibime yaklaştı. ağladı. ben de durdum öyle, gözlerine baktım, güzelliğine. bazı şeylerin farkına vardım, en azından öyle olduğunu sanıyorum. kafasını kaldırdı nefesi boynuma ilk defa bu kadar keskin ve acı gelmişti. yanağıma sakin ve hafifçe bir öpücük kondurdu, arkadaşça mıydı? kesinlikle hayır. tepki vermediğim için teşekkür etmişti belli ki. ama ona göre arkadaşlığımız bitmişti, aynı duygulara sahip olmadığımızı sanıyordu, onu kaybetmemek için bir şey demediğime. aslında ona orda saatlerce sarılmak istediğimi düşünmemişti. yansıtmamıştım belki de. ben gözlerimi silerek kalktım, o da kalktı. hiçbir şey demedik o saniyeden sonra. kulağımda sadece seni seviyorum sesi yankılandı yürürken eve doğru, defalarca. defalarca. defalarca. "seni seviyorum". eve gittiğimde daha uyanmamışlardı, gözlerim kıpkırmızı bir şekilde gittim yatağıma yattım, çünkü ona göre bütün arkadaşlığımız bitmişti. ne kadar arkadaşlık ise, o kadarı işte en azından. birkaç saat sonra annemin başımda yarım yamalak bir şey söylediğini hatırlıyorum, hasta olduğumu belirttiğimi, aciz bir ses ile. inanacağı kadar aciz. para bırakıp çıktığını söyledi, büyümüştüm sanırım. para bırakmalar? ama bunu düşünemezdim şimdi, düşünemedim de çünkü. fazla kırılgandım. duygusal da diyebilirsiniz. tekrar gözlerimi kapattım, acıyorlardı.

(şarkı önerisi; https://www.youtube.com/watch?v=QXwPUYU8rTI )