çöp başlık

o zamanlar kapalı telefonları bilirsiniz, onlar işte, anlatılacak pek bir şey yok bu konu hakkında. o zamanların modası tikiler, depresif şarkılar (bkz: Loss- Söz Ver) birkaç gün okul çıkışına gelmedi. mesaj attım, konuşmanın başlangıcı burada oldu.

b: neredesin sen kaç gündür ya? bir şey mi oldu? çabuk söyle.
(birkaç saat sonra)
b: ya asena bak küserim söylesenee
(o günün sabahı oldu, okul zamanı geldi. hala cevap yok)
b: sınıfına gelicem kaçma sakın ya :D

okula gittim, saatler geçti. 3.dersin tenefüsünde yeter artık diyebildim, yürümeye başladım sınıfına doğru. sırasında tek başına oturmuş defteri karaladığını gördüm, yanına gittim. asenaaa diye bağırdım. bana mânasız bir şekilde baktığını hatırlıyorum. daha sonra ise, bunaltma beni dedi. sesi kısık ve tiz çıktı. küçük bir kız çocuğunun en yakın arkadaşı kalbini kırdı, o da orda ağladı. asena ile o zamanlar yaklaşık 1.5 hafta hiç görüşmedik, benim moralim bozuktu, huur gibi başka arkadaşımla kol kola, güler bir şekilde gezmekte adabım değil. tekrar bir sabah kısa dalgalı saçlarımı tararken bir mesaj geldi. asena yazıyordu.