Bana baktı pencereden yanımıza bi saniyede geldi ışınlandı sanki. Burada kalın ve sakın odadan dışarı adım atmayın dedi tamam dedik. Kapıya çıktı açtı kapattı ve gitti. Annem ağlamaya başladı yavruuum nolaaacak dedi sarıldı boynuma bende sarıldım annem dedim ağladık ikimizde. Pgibolojimiz alt üst olmuştu. Ki annem felsefe öğretmeniydi. Kadın hayatının dersini almıştı felsefe mi kaldı aq. Otur otur otur dakikalar oldu saat saatler oldu dakika 4 saat olmuştu tek kelime konuşmadan etrafa bakarak geçirdik oturduğumuz yerde. Kapıyı tıklattılar iki gibi kavsüm geldi. Girdi içeriye. Cin olmasına rağmen ondan korkmamaya başladım nedense alışmıştım. Sülalerinden geriye sadece 5 kişi kaldı. Kabileden diğer kardeşte öldü. Babaları ve akrabaları kaldı tek bizden ben ve üç kişi kaldık dedi. Ne olacak peki dedim. Anlaşma istediler artık onlarda anladı kan dökülerek bi yere varılmayacağını. Anlaşma ne dedim. Senden bi çocuk istiyolar dedi. Çocuk mu ama nasıl olur bi cinden nasıl çocuğum olur dedim olur dedi. Dişi cini içine alacaksın ve onu hamile bırakacaksın dedi. Kendime gelememiştim. Herşeyi bi çocuk mu tatlıya bağlayacaktı yani ?