Part 9

...

Öyle güzel günler yaşamaya başlamıştıkki, hem arkadaş gurubumuzla hem ikimiz çok güzel günler gelmişti hayatımıza.
Tarifi mümkün olmayan duyguları yaşarken bi yanmanda dersler sınavlar devam ediyordu.
Ben genel anlamda dersi derste dinleyen ve anlayan, eve gidip tekrar yapan bi öğrenci olmadım hiç bi zaman. Derste dinlediklerimle başarılı olurdum hep. Ama beyler lisede öyle olmadı. Hem duygusal meseleler, hem arkadaş ortamı gırgır şamata derken dersler artık kötüye gitmeye başlamıştı. Aslına bakarsanız çokta umrumda değildi dersler. Bi şekilde geçilirdi illaki dimi?
Artık aralık ayı gelmişti ve hava iyiden iyiye soğumaya başladı. Sımsıkı giyinerek okula gidiyorduk. Tabi bu soğuklar başladığı sırada semtte elektriklerde sık sık gidiyordu. O hafta okulda 2-3 kere elektrik kesilmişti,
Sınıf düzeni bu süre içinde çok değişmedi. Ben Raufla en arkanın 2 sıra önünde oturuyodum. Sema ve Berna arkamızda Hakan'la Burak bizim önümüzde oturuyorlardı. Genelde dersler gırgır şamata geçiyo, teneffüslerde de sınıfta oluyoduk.
Son derse girdiğimiz bi aralık gününde hava epey karanlıktı. Zil çalmasına yakın bi saatte gene elektrikler kesilmişti. Tüm okul tamamen karanlığa büründü. Müdür yardımcısı elmfeneriyle okulu boşaltmaya çalışsada koridorda panik havası hakimdi. Koridora çıktığımızda Sema'yı hemen sardım sarmaladım. Hakan stresli bi şekilde Gamze'yi arıyordu. Bizim sınıfın önünü buluşma noktası olarak ayarladık toplu mesajlar atarak organize olduk. Selen Hakan Gamze Burak Ben Sema Rauf Ayşım Hande Berna Benay bizim sınıfın önünde toplanmıştık. Yoklamayı yaptıktan sonra merdivenlerden aşşağı inmeye başladık. Herkes birbirini kolluyodu. Okuldan çıkmayı başarmıştık ama heryer tamamen karanlığa bürünmüştü. Ben sahile doğru yürümeyi teklif ettim. Yarım saatte olda yürümeliydik bu heyecanlı günde hep beraber. Guruptan arkadaşlar sahile kadar gitmek yerine okula yakın bi parkta oturmayı teklif ettiler. Çoğunluk kabul edince hemen parkamdogtu yürümeye başladık. Beyler ama inanılmaz bi karanlık çökmüştü. Doğru düzgün hiçbirşeyi görünmüyordu. Parka geldik etrafa çarpa çarpa :D Çember halinde oturduk. Muhabbet sohbet hemen akmaya başlamıştı. Ben Sema'yı sımsıkı sarmış sarmalamıştım. Hakan'da Gamze'yi öyle. Artık karanlığa alışmıştık etrafı az çok görebiliyoduk. Sonra ilerde bi kaç karartı belirdi. Ben kıllanmıştım bile çoktan. iki tane değişik tip yanımıza kadar yaklaşık ceplerindeki kelebek bıçakları bize doğru sallamaya başladı. Ben hemen çocukları uyardım, ordan kalkmamız ve gitmemiz gerekiyodu. Hemen herkes ayaklandı. Kalktık durağa yürümeye yeltenmişken elektrik geldi. Bi anda ortadan kayboldu herifler. Hemen Sema'yı eve gönderdim arkadaşlarıyla beraber. Deli gibi bırakmak istedim ama mahallesinde görünmek olmazdı. Büyük risk olurdu. Birileri görebilir ve dedikodu çıkabilirdi.
Çocuklarla beraber bizde evlere dağıldık. Sahile kadar Burak'la beraber gittik gene.
Bana eskiden kalma bi hikayesini anlattı. Bu herifi gerçekten seviyodum delikanlı çocuktu. Yol boyu Sema'yla mesajlaştık. Eve vardığından emin olduktan sonra bende eve gittim. O eve girmeden eve varmak içimi rahatlatmazdı asla. Heran bişey olabilir diye korkuyorum. Lakin ortalar tekin yerler değildi...

Devamı gelicek panpalar şukuları ekgib etmeyesiniz.