bu gün 1 gün oldu saçma sapan bi insan olup çıktım lan oysa ben ona inanmıştım bana seni bırakmam demişti amk kafasını omzuma yaslardı saçlarının kokusu çok güzeldi içime çekerdim hep her gece birbirimize seni çok seviyorum derdik sonra o kesildi sonra gitti . hiç gitmez dediğim kız gitti ben böyle dünyanın amk... Çok sevmiştim onu hala çok seviyorum birden oldu herşey daha dün buluşmayı planlıyorduk gece yatağa yatıp ona şöyle derim böyle derim diye güzel güzel şeyler hayal ediyorum çok hayalim vardı işte benim daha önce hiç sevgilim olmadı hiç böyle aşıkta olmadım ben duygularını yoğun yaşayan biriyim çok sevdim... birden saat 3 gibi sevmediğini söyledi sıkıldığını söyledi şaka sandım... dayanamadım kendimi hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim cam tabağa son gücümle vurdum paramparça oldu eliminde dıbına koymuş oldum... hemen hastane gittik orda bile kızın adını sayıklıyordum beni arıyordu o sırada elimi kestiğimde telefon açıktı dur özür dilerim dedi sesi titredi onu öyle duyunca dayanamadım... ben dikişten korkan birisiyim ama o an o dikişin acısını hiç hissetmedim ağladım... beni arıyordu açmayın haber vermeyin ona dedim... Bana demişti ki evlemek istediğim insanın benim ilk tuttuğum el onun eliydi... ben onu çok sevmiştim gelip geçici değildi saplandım ona kendimi çok kötü hissediyorum... arada yazıyor napıyosun nasılsın diye ne denilebilir ki ? iyimiyim? nasılım sence?... ben ona seni annemi sevdiğim kadar seviyorum demiştim canımdan bi parça gitti sanki benden sıkıldığını söyleyince... tamam ben yakışıklı değilim çok bi özelliğim yok ama ben sevdimmi harbiden severim onu da çok sevmiştim insana koyuyo be... o kadar hayalim vardı onunla... ben şimdi ne yapayım amk böyle aşkın ızdırabını gibeyim 2 sene de olsa 5 sene de olsa onu hep sevicem çok doluyum çok... bu günde benim için yakın... ben neden sözlüğe giriyorum merak ediyomusunuz? saçmalamak gülmek kafamı dağıtmak için hayatımda ilk kez ciddi bişey yazıyorum buraya... onu çok seviyorum inşallah birgün döner... onu sevdiğim kadar kimse onu sevemez biliyorum belkide ablasından sonra onu çok düşünen bendim... bu yazıyı buraya yazıyorum işte çünkü yazacak yerimde yok bilmiyorum saçma sapan bi insan olup çıktım tek inandığım şey annem.beni annemden başka gerçekten seven kadın yok onu anladım... ve ben artık kimseyi sevmiycem çok değer vermiycem onun dışında... bana yarın gelsin yine hiçbişey olmamış gibi devam ederim... çok sevdim çok değer verdim bu yüzden mi kaybetim? neden... bi kez bile olsun ona karşı kötü düşüncem olmadı çok saf duygularım vardı ona karşı yanımda olsa yeterdi..o gitmeyi tercih etti onun kararı... bundan sonra aşk yok... yok... söyleceklerim bu kadar değil aslında çok fazla şey var ama öyle işte bi içimi dökeyim dedim ki şunu unutmayın sizi ancak aileniz çok sever ben bunu anladım beyler.dedenize,anneannelerinize saygı gösterin sevin onların annenizi babanızı sevin sizi en çok onlar seviyor son olarak şu şarkıyı atıp gidiyorum haydi görüşürüz.
https://www.youtube.com/watch?v=bGCfbsfwbgQ