/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    0
    Yıl 2015 diğer tarihlerden emin olmadığım için birşey yazmıyorum.

    Bir güne daha girmiştim dışarıyla hiç bir alakam yoktu hatta arkadaşım dai yoktu.
    Tek yaşama sebepim olan ailem vardı onlarda bana olan şeyin farkındaydı hatta yıllardır farkındalar hiç doktora falan gitmeyi düşünmedik.
    Nedenini geçirdiğim felçten sonra sirkanin masumlasmasina bağlıyorum.

    Her zamanki gibi günüm sıradan ve sıkıcı geçiyordu tek uğraşım Oyunlardı o zamanlar metin 2 oynardık.
    Sirkan bugün bana hiç görünmemişti beyler neden bilmiyorum ama görünmesini istiyordum benimle konuşması iyi geliyordu.
    Akşam olmuştu herkez yatağında yatıyordu ama ben Pc başında takılıyordum.
    Uykum gelmeye başladı pcyi kapatıp yatağa geçtim ve uyudum.
    Kapı açılma sesiyle gözlerimi araladım odamın kapısı yavaş yavaş aralanıyordu ve kapının ucundan biri beni izliyordu göz göze geldik beyler saçlari zeytinyagi parlakligindaydi bedenini tam göremedim.
    Hiç bu şekilde görünmemişti tırstım ve gözümü kapatıp yorganın altına girdim dua etmeye başladım Afedersiniz ama altıma sıçıcaktım.
    Kapının iyice açıldığını anladım ve sessizce ağlamaya başladım yaklaştığını hissediyordum ayak sesleri yatağımda bitmişti saçının yağlarını ensemde hissettim
    ···
   tümünü göster