arabaya atladım direk. torpidodan peçeteleri ağzımın içine tıkadım. ağzımdan çıkan baksır parçasınıda peçetelerin içine sokup evin yolunu tuttum saat iki buçuğa geliyodu eve vardığımda kapıyı çaldım babam açtı. ağzımın yüzünü kan içinde olduğunu görünce adam afalladı hayırdır lan bu haline ne toz baş içindesin her yerin yırtılmış. naptın oğlum sen ? oturdum direk. anlattım olanları. annem ağlamaya başladı beddua etmeye başladı bu belayı başımıza sürenlere. şimdi işin en sıçılan tarafına gelmiştim. içimdeki cinler kabile reisinin karısı ve kardeşiydi. ölümünü gördüler. ne olacaktı şimdi ? evi başımıza yıkacaklarından korkuyordum ama yapamazlardı muskalarımız vardı. annemin yoktu. o sırada hoca aradı hemen çabuk gelin dedi. baba dedim hoca çağırıyo acele yürü kalk dedim alel acele çıktı. neden bu kadar acele çağırdı acaba bizi diye meraklanıyordum. içimde ki endişe de git gide artıyordu.