Ben pastahane'de çalışıyorum, özel pastalar falan yapıyorum. Bugün kasiyer olarak ben durdum, saat 12 sularında bir 21 yaşında genç geldi, Abi tek kişilik pasta yapıyor musunuz? diye soru sordu Tabi, yapıyoruz. Fakat neden tek kişilik özel mi? diye sordum, ah keşke sormasaydım. Bana verdiği cevap Abi benim ailem yok, arkadaşım yok, tanıdığım yok, sevgilim falan desen onlarda yok mecbur tek kişiyim. Dedi o an kendime küfrettim içimden, niye soruyorsun üzdün aha falan diye. Sonra aklıma bir şey geldi Peki akşam 7-8 gibi uğra al pastanı dedim, neden geç diye bile sormadan Peki abi, kolay gelsin deyip çekip gitti. Ben o an üzüntüler içinde ne yapacağımı bilemedim. Ve sonradan aklıma bir şey geldi, pastahane neredeyse ufak çaplı bir kafe görevi de görüyor. Oturanlar falan oluyor. içeriye gittim abilere durumu izah ettim, Bir şeyler yapamaz mıyız? dedim sağ olsunlar kırmadılar beni Tabi olum, bunu düşünmen yeter dediler. Akşam için bazı balonlar, müzikler ayarladım, çok yoğun çalıştım bir de. Müşteriyle ilgileniyorum, gidiyor tekrar koşuşuyorum. Akşam 7 Olduğun da her şey tamamdı 20 kişilik bir pasta yaptık. Ve çocuk içeri girdiği an da "Happy birtday" şarkısı çalmaya başladı, bizim Necmi abi var kaslı falan. Almış pastayı pastanın üzerinde maytaplar mumlar falan, iyi ki doğdun falan bağırıyoruz. O ara birkaç müşteri vardı onlarda katıldı bize sağ olsunlar. Çocuğun yüzünde ki gülümseyi anlatamam size beyler emin olun anlatamam. Çocuk mutluluktan ağlayacaktı nerdeyse. Ben kendi doğum günümü bile önemsemeyen ben neler yaptım. Sonrasında hepimize teşekkür edip, minnet etti. Konuştuk baya eğlendik 11 gibi kapadım dükkanı eve geldim anca. Birilerini mutlu etmek dünyanın en güzel şeyi