muskamı taktım boynuma evin yolunu tuttum. gittim açtım kapıyı. bu sefer olağandışı bişey yoktu. mutfak aşağıdaydı sadece. oturma odasında tv yi açtım. otururken uyuyakalmışım rahat geçmişti o gece benim için. muftağa günler sonra ilk kez adım atmıştım. muska beni koruyordu gerçekten. salam vardı doğradım onları yedim. birazda kaşar peynirle geçiştirdim saat 10 gibiydi. dilanı aradım ses seda yoktu. bi sigara yaktım tekrar aradım yine ses seda yoktu. hocaya gidecektik bi binlik yapıpta beni ekemezdi. evine gittim zile bastım dakikalarca açan yoktu. sonra en son çare anahtarı çıkarıp açtım kapıyı. içeride bi koku vardı leş kokusu gibi. ama değişik böyle bi koku kimyasal kokusu gibi. dilanın odasından geliyodu. kapı kapalıydı. tıklattım. ses seda gelmedi. kapıyı açtığımda bağırdım çığlık attım dizlerimin önüne çöktüm yere yığıldım gördüğüm manzara beni boğacak gibiydi. dilan kendini asmıştı. ağlamaya başladım. dili dışına çıkmıştı. saçlar başlar birbirine girmişti. muskasına baktım yoktu boynunda hiçbiyerde. elinde bi not vardı. altıma sıça sıça ağlayarak elinden aldım. okudum. kağıtta aynen şöyle yazıyodu. sıra sende...

altıma etmek üzereydim. kağıdı alıp yakıp yok ettim sonra polisleri aradım geldiler eve soruşturma başlattılar beni sorguya çektiler. arkadaşımdı eve geldiğimde o halde gördüm ikimiz yaşıyoduk falan dedim hiçbişeyden haberi yoktu adamların. ahmetle enes aradı. dilan intihar mı etti lan dedi. evet huur çocukları bunun için mi aradınız günler sonra deyip suratlarına kapattım. hüngür hüngür hıçkırarak ağlıyordum. yapayalnızdım ölümümü bekliyordum karakolda.