beyler öncelikle sa. bu olayı bugün yaşadım taze taze.

abimin sözü var. bende askeri sanayide (teknopark istanbul inanmayan bakabilir.) çalışıyorum. bilgisayarcıyım yazılım ve kod işleri falan. abimin sözü kesilcek ama ben iş yerinden izin alamadım çünkü dıbımı gibtiler zar zor işe girdim ve böyle olaylar iş hayatında sırıtır. direk girdiği gibi izin falan diye. her neyse bu gün saat 6.15 de istanbul pendikten yüksek hızlı trene bindim.(yalan amk 100 km hızla gidiyor.) her neyse yanıma bi abi oturdu beyler tanıştık. bizim aile durumları pek iyi oldugu söylenemez. ben de yeni işe başladığımdan para falan almadım. bu arada yaşım 18. lisede orada staj yaptıgım için işe başladım bu olaylar diplomaya değil işe bakıyor.

her ne zütümse beyler bu abi yanıma oturdu adam benle muhabbet kurmaya falab çalışıyor. bende sosyal biri değilim açıkcası soğuk biriyim biraz. derken bu hostesler geziyor ya paralı kek çay falan satıyorlar.

abi çayla bisküvi aldı dedim ulan nasıl canım çekiyor bide işten direk gitmişim yolculuğa yemek yemedim. neyse baba biskrem aldım bitane bitanede çay 5 tl olmuş borcumuz ulan son bozuklar vardı 3 tl 25 krş çıktı daha da çıkmıyor. hostes dedi paranız yoksa alıyım onları aşağıladı beni o tavırla baktı. bu abimizde dedi sen onları ver üstüne bi tane daha bisküvi ver. abi gözlerim doldu lan. vay amk dedim böyle iyi insanlar kalmış mı?

ayrıca abimiz de çok fiyakalı şekil biri değildi. sıradan bir vatandaş hatta para çıkartırken 20 lik 10 luk vardı az biraz. beyler ben mahçup oldum çok dedim abi 3.25 tl yi al. dedi yok sen öğrenci adamsın sadakam olur. eskişehirde ineceğini söylemişti konuşma başında. bekledim insin de öyle yiyim diye utandım.

sonuç olarak beyler toplumun bu kesimi az sayıdadır ve adam gibi adamlardır. ben hep bu günü hatırlıcam bi küçüğüme yardım ederken. bu adamlar refah seviyesini arttıran adamlardır. onları sevin. giyindikleriyle yargılamayın.