Diyecek bir şeyim yok, ama elif sakın benim sana söylediğimi aleynaya söyleme diyor. Ertesi gün oluyor aleynayla öğle arası konuşuyoruz.
B:Aleyna bi şey sorucam dürüst ol
A:Sor
B:Beni seviyormusun
A:Seviyorum tabi
B:Yakubu unutamamışsın
A:Nerden duydun böyle bi şeyi kim söyledi
B:Öyle duydum işte, zaten soğuk davranıyorsun
A:Yok öyle bir şey, sadece bu aralar rahatsızım, ondan soğuk geliyor sana
Tamam diyip gidiyorum müritlerimin yanına, onlara da anlatıyorum olayı, içinden geldiği gibi devam et diyorlar.
Bi kaç gün geçiyor gene seyrek konuşuyoruz aleynayla, sonra sınıfta kızlarla dc oynarken bana bugüne kadar kimi gerçekten yürekten sevdiğimi soruyorlar. Söylüyorum ben de cansu olduğunu, zaten belli oluyor diyerek bi anda ufak bi derleşiyoruz. Ertesi gün bana aleynayla hala çıkıp çıkmadığımı soruyorlar evet diyorum.
‘Biz bi şeyler duyduk aleynadan ayrıl cansuya mesaj at son kez bi şansını dene diyorlar’ O kadar çocukça ve saçma geliyor ki ama her zaman cansunun boşluğu içimde olduğu için yenik düşüyorum.(Kafamın ta içine sıçayım ta içine)