O aralar da çok kavgacı bi tip olmaya başlıyorum, hani abartmıyorum günde 2 kez sarıyordum yoldan yürüyene veya eski bahaneyle birilerine. O zamanlar düşününce normal bi şey gibi geliyordu ama şimdi düşününce çok çocukçaymış diyorum.
Oturduğum yerde küçük bi semt, kavgalarla mevzularla iç içe olduğum için, adım duyulmaya başlanıyor, içime pek sinmese de işime gelmiyor değildi. Bedavadan kariyer gibi bi şey.Ama böyle olunca emin olun düşmanınız da artıyor beyler, kıskanılıyorsunuz, birilerinden daha iyi olduğunuzu istemeden de olsa kanıtlayınca çekememezlik artıyor.
Neyse beyler öyle böyle kimseye eyvallahım olmadan devam ediyorum hayatıma. Derslerim çok kötü, devamsızlık diz boyu. Aleyna mesaj atıyor sonra ‘ deneyelim istersen’ ilk başta çok sevinmeme rağmen ‘Olur farketmez’ diyorum. içimde bi burukluk var, ama zaman ilerledikçe kızla mutluyum, gün içerisinde az mesajlaşmamıza rağmen yüz yüzeyken bana çok güzel bakıyor, seviyor gibi hissediyorum.Ben de boş sayılmam, ama tabi biliyorum cansuya hissettiğim gibi hissedemeyeceğim hiçbir zaman.
Aleynayla çıkmamızın 15.günü, arkadaşı var elif onunla yakınım biraz, diyorum Aleyna 3 saattir yazmıyor noldu ki falan. Elif Aleynalara gidiyor sonra, bana Aleyna yakubu unutamamış diyor.