Beni öldürseniz gidip te aralarına merhaba diyemem. Arkadaşım var boğaç, o biraz şekil bi tip hani bulunduğum yerde ailesi falan baya tanınır billurlu biri anlayacağınız. Boğaç da cansunun arkadaşlarıyla oldukça yakındır ben de aradım boğaçı dedim gel pese gidiyoruz cansu çağırdı tek gidemem gibisinden.
Geldi gittik oturduk yan masalarına sadece birbirimize bakıp gülmekten ilerisine gidemedik ve inanırmısınız beyler bende hala aşk denilen taka ait tek bir sürüm yok. Onlar kalktı gitti cansu mesaj attı tabi neden yanıma gelmedin diye, ben de utangaçlığımı geçiştirmek amacıyla asıl senin selam vermen gerekirdi sen çağırdın falan diyerekten üste çıkıyorum. Günler birbirini kovalıyor, ben artık ona daha farklı bakmaya başlıyorum ama kimseye bahsetmiyorum, sonra bir akşam fenerbahçe-beşiktaş derbisi var cansuyla konuşurken konu ona denk geliyor, herhangi bi kafede izleyeceğini söylüyor ve ben de tabi merak edeceğimden ben de belki oraya gelirim boğaçla diyorum. Ki hayatımda da hiç gitmemiştim o zamana kadar bi kafeye gidip te maç izlemeye.
Akşam maçın başlamasına yarım saat kala Boğaçı arıyorum sağolsun hiç bi zaman da bahane bulmadan gelmiştir neyim olursa olsun, diyorum maç var cansu da olucak biz de gidelim, ki boğaç koyu galatasaraylıdır ama beni kırmamak için tamam kardeşim gidelim demişti. Akşam gittik biz en arkalardan bi yere oturduk etrafı kesiyorum falan baktım cansu geldi bi arkadaşıyla arkasından da 2şerli şekilde diğerleri. Görmedi beni, ben de gözükmeye çalışmadım.