Ne yapacağımı bilemedim ama başka çaremde yok gibi görünüyordu. Evden gibtir edilmiş, yannanı gerçek anlamda tersten yemiş bir vücudum vardı. Hayatta gerçek anlamda iki haftada kalbimi platonik de olsa emanet edecek birini bulmuş ve bir anda yitirmiştim onu. gibe gibe babamı arayacaktım. Yaklaşık 1,5 sene boyunca yaptığımız muhabbet sadece ayın 15'inde attığı "nafakanı yatırdım" ve "sağol baba" mesajlarıyla dolu bi sms geçmişiydi. Bütün bunları bir kenara bırakıp aradım babamı.
B-Babam S-Sherrock

S-Alo baba
B-Efendim oğlum
S-Napıyosun baba?
B-iyiyim oğlum. Hayırdır oğlum sen ve ben aynı hatta?

Normalde babam annemi terkettiği için ben daha kundakta bebe iken ona ultrasonik bi ayar verirdim ama miras davsındaki haydo olmam lazımdı. Tabii ki bin tavşan kim olacak belliydi.

S-Baba ben küçük bi olay atlattım ve evden gibtir yedim. En azından bu yıl sende kalabilir miyim ? Seneye stajdan maaş alınca ayrı eve çıkarım. Biliyorum sen de evleneceksin seneye. Seni de sıkıştırmak istemem.
B-Olur mu hiç öyle şey.Gel sen benim oğlumsun vs. vs. vs.

Gençler konuşmalar gibimsonik olduğu için kısaltarak yazıyorum.

B-Eee okul kıyafet, kitap vs.vs. vs.
S-Bir gün gidip toplucam vs. vs.
B-Burdan okuluna izban varmış baktım şimdi netten vs. vs.

Derken benim bi an canım sıkıldı ve hallederiz diye babamı ayara çekmeye başladım. Ama nerden bilecektim o bana yüz yılın ayarını tam da o sıralar çekiyor olduğunu...