Nursema'nın durumunu öğrendikten sonra ona karşı olan huzursuzluğum şüphelerim uçup gitmişti adeta, kız ölümle pençeleşiyordu..

Hergün hastanedeydik hep destek oluyorduk ona zar zor nefes alıyordu durumu hiçte iyiye gitmiyordu Nursema'nın.. Birgün odasına yalnızca beni çağırtıp başbaşa konuşmaya başladık:

-sansar..
+efendim nursema
-beni hiç sevdin mi ?
+önceden seviyordum değer veriyordum ama artık biliyorsun Begüm var,sen benim arkadaşımsın..
-seni seviyorum bunu unutma..

Son konuşmamız böyle olmuştu, acı haber yakındır ki bu konuşmadan 2 gün sonra Nursema hayata gözlerini yumdu..

Ali'den sonra birde Nursema..her ne kadar başlarda nefret etsem de bu kıza saygım sonsuzdu benim mutluluğum için aşkını içine atmıştı Begüm hala bilmiyordu Nursema'nın beni sevdiğini..

Günler böyle geçiyordu 2. sınıfta bitmiş 3. sınıfa başlamıştık artık..

3.sınıfta olaylar pek olmadı ama hiç olmadı değil...