Panpalar geldim kendi kendime anlatıyorum ama umarım birisi rastlar birgün.

O oç ahmet okulda bir sene içinde fit vücudu futbol yeteneği ile yeterince berkecan ayarına geldiği için o gibtiğimin videosunu bütün okula çeşitli whatsapp gruplarına yaymış. Ertesi gün okula gittiğimde herkes elini boynuna koyup beni izliyor. dıbına koyayım diyorum ne oluyoruz. Aklıma gelmemişti yayacağı çünkü söz verdi oç. Okuldaki kızlardan o zaman son sınıf voleybolcu pelinsulardan bi tayfa var. Bakıp bakıp gülüyorlar sonra içlerinde gülçin diye bi kaşar var. Ama ne kaşar. Gelen geçen züte parmak oynuyor. Neyse beni yanına çağırdı. Şişşt çocuk gelsene bi dedi. Ben de giblemedim zaten asosyalim dıbına koduğumun yerinde herkes ezik bellemiş. Neyse bir daha çağırdı sana diyorum dedi. Ve hayatımda verdiğim belki de en sağlam ayarı verip bir günde okuldaki rezil durumumdan kurtaracak o diyaloğa başladık. S-Sherrock G-Gülçin

G-Erkek olmuşsun bakıyorumda ;)
S-Ne saçmalıyorsun allah aşkına git başkasıyla uğraş
G-Hadi canım anlamamazlıktan gelme. Aslı hocayı diyorum. Nerenle seviyorsun onu?,dedi. Aşkın sadece levye işlevi gören bir organla yaşandığını sanan kaşar. Sustum.
G-Konuşsana be çocuk. Aslı hoca bile biliyor, dedi.

Beynimden aşağı kaynar sular dökülmüştü. Öğrenmesini isteyeceğim en son kişiydi belki de. Basit bi hoşlantı olarak başlayıp derin bi aşka dönüşecek olan bu olayın bizzat mimarı.

S-Sen olsan belki değişebilirdi cevabım ama ne yazık ki onu senin asla sahip olamayacağın bir organımla seviyorum. Kalbimle. Ama zaten ne var biliyor musun ? Sen bu dediklerimi anlamayacaksın çünkü seni hiçbir zaman bi kalp aramayacak. Ait olduğun kişi seni bekler bekletme.
Dememle beraber okulda popi olmamı da sağlayacak şeyin de davetiyesini çıkarmış oldum. Ama dediğim gibi keşke daha önceden yapsaydım...