1 haftam deliler arasında uyuşmuş halde geçmişti. Hastanenin bahçesinde bakıcımla otururken o geldi yanıma.
Nasılsın ortak dedi bana ben ise cevap vermedim o gerçek değildi biliyordum çünkü öyle öğretmişlerdi. Tahmin edeyim haplarını almadın ve beni görmek bu yüzden seni şaşırtmıyor dedi. Bakıcın burada olduğun için konuşmamanı anlıyorum ve küs olmadığımızı da biliyorum. Gece altına işemezsen yanına geleceğim deyip gitti küstah huur çocuğu.
Babam her iş çıkışı yanıma gelip yakında çıkacağımı çok kısa zamanda düzeldiğimi gördükleri için herhangi bir olaydan etkilendiğim için halüsinasyonlar görmüş olma ihtimalimden bahsetmişlerdi. Babam bana özel birini getirdiğini söyledi. Gizem gelmişti. Babama kaç kez onu asla buraya yaklaştırmaması gerektiğini söylemiştim.Bu halde beni görmemeliydi. Buradan çıkamazsam beni böyle hatırlamamalıydı. Gece olduğunda Attila’yı bekledim. Kapıyı aralayıp sessizce içeri girdi.
+Nasılsın ortak?
-Deli gibiyim
+Anlaşılan baya iyisin ortak.
-Çıkarman lazım beni buradan senin yüzünden buradayım.
+Babam seni çıkaracaklarını söyledi ya.
-Ulan sen nereden biliyorsun bunca şeyi?
+Hala anlamıyorsun değil mi?O aldığımız matematik notlarına acıyorum…
-Aldığımız
+Beni sen oluşturdun ama bunun hala nasıl farkına varmıyorsun anlamış değilim.O kafanda gezen sosyal çevrenin merkezinde ki başarı abidesi çocuk aslında bendim Alter. Böyle olmayı sen istedin beni sen şekillendirdin.Şimdi ise saçma sapan nedenle eski haline dönüyorsun. Gizem için mi onu gibmek için bu kadar hevesliydin ne oldu şimdi? Eski haline yani bana dön Alter. Gizem’i hala gibmek istiyorsan senin için gibebilirim…
Bir anda boğazına yapıştım.Öldürmek istiyorsan öldür beni alter lakin bu hiçbir şeyi düzeltmeyecek diyordu bana .Evet haklıydı boğazını bıraktım ve odadan çıkıp gitti.O gittikten sonra bense sabahın ilk ışıklarını izleyerek yorgunluktan uyuyup kalmışım.