'-uyan bitanem,bak ben buradayım, senin için geldim, hadi kalk lütfen, lütfen sevgilim... ' ilk entryde yazdığım bu sesi hep duyuyordum ama hep karanlıktı etraf zorluyordum ama olmuyordu tam pes edecekken var gücümle zorladım tekrar kendimi, başarmıştım açmıştım gözlerimi ve karşımda tavan duruyordu sağ elimi tutanda birisi vardı..

Kafamı sağa çevirdiğimde Begüm'ü gördüm elimi tutmuş kafasını elime yaslamış sandalyede uyuyordu, hareketlenmemden hemen o da uyandı ve konuşmaya başladı :

-sansar..
+efendim(tiz bir sesle)
-bitanem sonunda sonunda uyandın
+Begüm..
-efendim sevgilim
+beni affet..
-şşş yorma kendini affettim ben seni
+ben olsam affedemezdim, seni seviyorum biliyosun dimi ?
-biliyorum, şimdi dinlen bende sizinkilere haber vereyim

Tamı tdıbına 1.5 haftadır yoğun bakımda yatmışım, üniversite başlamış Begüm'de hastane'de olduğumu Sinan'dan öğrenmişti..

Ve 1 saat sonra kapıda bizimkileri gördüm Annem, babam,Gökhan, Sinan,Ali, Buğra,Deniz ve hatta Gökhan'ın sevgilisi Selin bile gelmiş,ama tanımadığım 2 kişi vardı bir kadın ve bir adam, sonradan öğrendim ki Begüm'ün anne ve babasıymış..