yoruldum lan, tekrar tekrar başa dönmekten yoruldum. Ben 15 yaşımda aldım bu deynekleri elime daha 15'imde kemik kanseri oldum ayagimda tümör çıktı ayagımdaki kemiği kestiler yerine protez taktılar kemoterapilerle kanseride yendim saçlarım tekrardan çıktı. çok mutluydum koşamasamda tekrardan yürüye bildiğim icin alıştım artık hayatıma 2 sene gectikten sonra işe gireyim kendi paramı kazanayim dedim kuzenim var bide canımdan öte tuttuğum beraber hayallerimiz vardı ortak ufak bi motor aldik beraber işe gidip gelmeye bi gün işe giderken motorla kaza yaptık protezli bacagım motorun altına geldi protezin parçaları kırıldı. Ogün sesimin cıktığı kadar bağırdım niye ben niye ben Allahım diye. Neyse yarın üçüncü ameliyatımı olucam en kötüsüde ne biliyomusunuz ailemin benden gizli sezsizce ağlamaları ama ben uzulmeyim diye hep iyi olucağımı söylerler. Çok uğraştılar ben iyi olayım diye ameliyat parlarını denkleştiricez diye borc batağına soktum ailemi askeri ucretle gecinen bi ev nasil oderler onca borcu ablamı bu genc yaşında yılarca bankalara kredi borcunu odemek zorunda bıraktım. Kendimi cok borclu hissediyorum ablama anneme babama utanıyorum bakamaz oldum kimsenin yüzüne. Hani bazen çorabınızın tekini bulamazsınız yada bulurda yırtık çıkarsa falan sinirlenip sakın annenize falan bağırmayın, ayak parmağınızın o çorabı delebildiği için her gün sükredin Allah'a. Ben bunu bir şeyleri kaybetmeden değerini anlayın diye yazdım, kendinizi sevin ve şükredin.