Kendimi bir başkasıyla paylaşamayacak kadar çok önemsiyorum sanki.Ya da asla birini hayatımın merkezine koyamıcam. Yanlış yapmaktan o kadar korkuyorum ki anlatamam. Sanki kendim için birşeyleri doğru inşa ettim ama bu o kadar hassas ki yanlış biri ya da birşeyle mahvolacak.Tek bir şansım var diyorum.Ben en doğru olanı bulmalıyım.Ama hem korkuyorum hem de üşeniyorum.O beni bulsun giberim böyle işi deyip yalnız kalıyorum sonra da her seferinde