/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +5
    Kılıbık herif evden çıktıktan sonra üzerimi değiştirip daireden ayrılmam için 5 dakikam oluyordu. Gudubet kadın küçük şeytanlarını sakinleştirip önlerine birer kap yemek koyup apartman boşluğunda sigarasını içmeye çıkıyordu. Eğer ona orada yakalanırsam en iyi ihtimalle iki saat ölü gibi kokan nefesini çekecektim. Kocasından , geçimin zorluğundan , kendi rezil hayatına bakmadan bana verdiği tavsiyelerden başlayacaktı gene. Ve bir türlü susmak bilmeyecek ve gene küfrederek uğurlayacaktı beni. Aceleyle üzerime bişeyler geçirip kaçarak çıktım apartmandan. Havada bulanık bir gökyüzü görünüyordu. Sanırım yağmur yağacaktı. Keşke ince bir mont alsaydım diye geçirdim içimden. iş yerime gitmek için acele ediyordum. Yaşlı şarapçı Matteo amca oradaydı gene. Lüks fransız lokantasının hemen köşesindeki direğe yaslanmış bir şeyler mırıldanıyordu gözleri açılmadan. Galiba bir kaç saat içinde ayılacaktı. Nahoş bir merhaba dedim gene her sabah olduğu gibi. Ne kadar sarhoş olsa da tanıyabiliyordu beni. Kafasını güç bela kaldırarak gülümsedi ve bir şeyler sayıkladı. Anlaşılmasa da galiba merhaba demek istiyordu. Geç kalmıştım. Koşturuyordum. Nedense ne zaman evden çıksam aklıma ilk topuklu giymek gelir. Ve ne zaman topuklu giysem koşarken gene aynı haltı yediğim için kendime kızarım. Şişmiş topuklarla akşama kadar garsonluk yapmak gerçekten çok zor. Şuan için bulabildiğim tek iş buydu. Büyük katedralin bir kaç sokak ilerisindeki küçük bir lokantaydı bizimkisi. Fakat şefin harika yemeklerinden ötürü tıka basa doluyordu. Patronu sevindirse de bizi hayliyle üzen bu yoğunluğun mimarı şef Gabriele burada aşağı yukarı 20 senedir çalışıyordu. Kendinden emin duruşu ve lezzetli yemekleri ile italyan kadınlarını kendine aşık eden şefimizin ufak çapta bi ünü olduğu da doğruydu. işimi sevmiyordum hayır. Şuan için aidatımı karşılamaktan başka gayem yoktu. Ama bir kaç sonra büyük abim hapisten çıkacaktı. Ve çıktığında beni bulacağını biliyordum. Bulmasa bile bu benim özgürlük yürüyüşüme balta vuracaktı. Bir an önce paramı denkleştirip şehirden ayrılmak istiyordum. Özgürce dünyanın istediğim yerine gitmek istiyor türlü maceralar yaşayarak bilmediğim bir şehirde ölmek istiyordum. Sırtımdaki zincirlerden kurtulmak için de daha hızlı yürüyüp biran önce paramı denkleştireceğim o işe yetişmem gerekiyordu.
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster