Yerdeki bira şişesinden son bir yudum aldı ve bana verdi. Bende içtim. Kucağıma oturdu ve bana döndü. Ellerini boynuma doladı. Saçlarına dokundum. Burunlarımız birbirine değiyordu ve gülümseyerek birbirimize bakıyorduk. Mutluyduk. Pişman değildik. Üzgün hiç değildik. iyi hissediyorduk. Belki biradandı ama çok az içmiştik. Belki biraz uyuşturucu alsaydık daha da iyi hissederdik. Fakat bedenlerimiz birbirini zaten uyuşturuyordu. Sorun yoktu. Kapının kırılış sesini duyduğumuzda bağırış çağırışlar eşliğinde yukarı geldiler. Kapıyı sonuna kadar açtım ve beline sarıldım. Öpüşmeye başladık. ismimin haykırıldığını duyduğumda bakmadım o tarafa bile. Veronicaylaydım. Kolumda bir acı hissettim. Gözlerimi araladığımda veronica gülümseyerek elini yavaşça koluma koydu. Gözlerimi kapadım ve onu kendime daha çok bastırdım. Gözlerimi açmamalıydım. Bu kirli insanlara bakmamalıydık. Saçlarını okşadım. Elimde kanın sıcaklığını hissedebiliyordum. Bir süre sonra veronicanın bedenini iyice üstümde hissettim. Sıkıca sarıldım. Yüzüne saçlarımı gömdüm. Kokladım son kez. Bilincim yavaş yavaş giderken polis arabaları sirenlerini duydum. Kalbimdeki acı gittikçe yayılıyordu. Sadece kurşundan dolayı değildi. Biliyordum. Sonuna kadar yaşamıştık sevgiyi ve kalbime fazla gelmişti. Bilincim kapanıyordu.