Uyandım o ise hala uyuyordu. Annemi aradım. iyiydi sesi iyi geliyordu. Hesabımdaki tüm parayı ona attım. Telefonu kapattığımda Veronica uyanmış bana sarılıyordu. Tekrar öpüştük. Beni ver onlara dedi. Söyleme bir daha dedim gülümseyerek. Tekrar sarıldık yattık. Saat akşam 9 olmuştu. Sanki olacakları bilirmişçesine üstümüzü giyindik. Dizlerime yattı. Saçlarını okşadım. Dört gün içinde birbirimize ait olanı bulmuştuk. O benim ben onun kurbanıydım. Aşk böyleydi çünkü. Telefon tekrar çalıyordu. Başları arıyordu. Dizlerime sarıldı Veronica ve gözlerini kapattı. Aşırı huzurlu hissediyordum. Silahı cebimden cıkarıp yere bıraktım. Bekliyorduk. Sonumuz için. Dünya yaşanmaya değer değildi. Bizi hakketmiyordu. 70.000 tl için sevginin satıldığı bir yer bizi hakketmiyordu. Sadece 4 günde doğru olanı bulmuştuk çünkü. Kapı deli gibi çaldığında ve onların sesini duyduğumuzda Veronica kucağımdan kalktı ve gülümsedi. Bende ona gülümsedim.