Part:5

Beni omuzlarımdan tutarak odama ittirdi. Geldiğimizde gözlerimin içine sert bir şekilde bakarak bana ne yapacağımı sordu. Ben ise hala olayın şokunda idim. Benim bu okuldan başka şansım yoktu. Ailem beni o eve asla almazlardı. Kafamı sallayıp kimseye bir şey söylemiyeceğimi söyledim. Omzumdan elini çektiği an göz yaşlarımı tutamadım. Korkuyordum... Kendimden nefret ediyordum...

Odaya girdiğimde tüm kızlar bana dik dik bakıyorlardı. Gece olanlardan dolayı bana kızmış olmalılar. Ama her zaman olduğu gibi hiçbiri beni umursamamıştı. ilk defa benimle ilgilenmediklerine sevinmiştim. Çünkü neden ağlıyorsun diye sordukları an her şeyi berbat edebilirdim.